GELDERLAND - Deze week barst de Eurovisie Songfestival gekte weer los. Dinsdag en donderdag de halve finale, zaterdag is de finale. Omdat het evenement in Rotterdam plaatsvindt, is de Nederlandse inzending met Jeangu Macrooi verzekerd van een plek in de finale. Dit jaar doen er 39 landen aan mee, uit veel meer landen dan alleen Europa. Het is dan ook nauwelijks voor te stellen, maar in 1970 was het Eurovisie Songfestival een knus evenement, vertelt grootheid in zijn vakgebied, decorontwerper Roland de Groot.
Door: Yvonne Sander
Hij maakt nog iedere dag objecten in zijn 'hok', zoals hij zijn werkruimte een beetje oneerbiedig noemt. Caleidoscopen, bewegende ornamenten, de hobbyruimte van Roland de Groot (81 jaar) staat er vol mee. Vanuit zijn woonkamer, opent de oud-decorontwerper een oude kastdeur, die geen kast blijkt te zijn, maar een 'geheime' doorgang naar zijn werkplek. Overal ademt zijn huis creativiteit.
"In 1970 stelde het Eurovisie Songfestival nog niet veel voor. Het was een soort poppenkast", vertelt De Groot met een grijns, terwijl hij achter zijn bureau plaatsneemt. Het is niet te vergelijken met nu. Er deden twaalf landen aan mee, iedere deelnemer zong in zijn eigen taal en nam zijn eigen dirigent mee. Het decor was op een podium van 15x8 meter en kon nog niet bewegen.
Het eerste jaar dat Roland het Eurovisie Songfestival-decor ontwerpt, laat hij zijn idee zien met in zijn hand een paar kleerhangers en aardappelen, die hij met een touwtje aan de kleerhangers bevestigt.
"Zo, dit wordt het", zegt hij tegen de regisseur. Uiteindelijk wordt het een decor met grote zilverkleurige ballen van diverse grootte die op verschillende hoogten bevestigd zijn aan schilden. Rolands decor wordt zo'n groot succes dat hij in totaal vier keer het decor voor het Eurovisie Songfestival zal ontwerpen, in 1976, 1980 en 1984, een unicum.
Zie ook: De Songfestivalkoorts neemt steeds grotere vormen aan
Sjorrende mannen
Het is 1976 als het Eurovisie Songfestival weer in Nederland plaatsvindt en De Groot voor de tweede keer het decor ontwerpt. Hij laat laat de tekeningen van de verschillende decorstanden aan toneelmeester Theo Ordeman zien. Die heeft het lumineuze idee dat het decor ook kan bewegen. Roland is meteen dolenthousiast.
In die tijd mag het decor niet bewegen tijdens de liedjes. Dat gebeurt met veel omhaal tussen de acts. Achter de coulissen sjorren sterke mannen aan de touwen om de volgende decorstand in orde te maken. In datzelfde jaar ontstaat ook het idee om veertig seconden filmpjes te maken van alle deelnemers. Zo wordt het publiek vermaakt met een voorstelfilmpje en kunnen de mannen achter de coulissen razendsnel het decor in een volgende stand brengen. 45 jaar geleden bedacht en nu nog altijd op die manier uitgevoerd.
Tsunami van beelden
Roland heeft zijn bedenkingen over hoe het spektakel er komende week uit zal zien. Er zijn tegenwoordig oneindig veel effecten mogelijk, het is een tsunami van beelden. "En het lijkt wel of ze perse alle mogelijkheden moeten laten zien, waardoor je effecten te zien krijgt die niet passen bij een nummer. Vroeger ging het om het liedje, nu is het beeld belangrijker dan het liedje."
Natuurlijk gaat hij wel kijken. Op de valreep vertelt De Groot nog welk liedje zijn absolute favoriet is: de Engelse inzending van de groep Brotherhood of Man met 'save your kisses for me' dat toen won. Toevallig of niet in 1976, hetzelfde jaar dat het Eurovisie Songfestival een enorme groei doormaakte.
In de documentaire '12 points voor Gelderland' ziet u het hele verhaal van Roland de Groot. Verder hoofd styling Diek Pothoven die dit jaar de kleding voor de presentatoren, dansers en alle begin-, tussen- en slotacts heeft ontworpen. En niet te vergeten zangers van het levenslied Sieneke en Linda Wagenmakers. Te zien op GLD Doc, uitzending gemist 13 mei.
