APELDOORN - Volle asielzoekerscentra, weinig huizen voor statushouders en daarbovenop corona, zorgen ervoor dat de druk op het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA) al tijden erg hoog is. In Apeldoorn zou de opening van een permanent azc wat lucht kunnen bieden, maar die werd opnieuw uitgesteld.
Door: Bastiaan van Blokland
Milad Torang uit Iran wacht inmiddels meer dan twee jaar op zijn papieren. Sinds enige tijd woont hij in het opvangcentrum aan de Christiaan Geurtsweg in Apeldoorn. In een azc dat eigenlijk al dicht had moeten zitten. Gelukkig vindt hij Apeldoorn geen vervelende plek om te verkeren: "Ik houd van Apeldoorn, het is een heel mooie stad", vertelt hij opgewekt.
Handen tekort
De zaak van Milad heeft geen prioriteit als hij in het najaar van 2018 in Nederland aankomt. Omdat de Immigratie en Naturalisatiedienst (IND) al druk zat is, zou het even duren voordat hij aan de beurt komt. Dan dient de coronacrisis zich aan. Het vertraagt de boel enorm. Procedures worden stilgelegd, het IND komt handen tekort. En dat heeft gevolgen.
Kijk hieronder een video over Milad. Tekst gaat eronder verder:
Milad legt uit: "De situatie is moeilijk voor ons. We kunnen nu geen docent hebben, dus leerde ik mezelf Nederlands. Als je papieren hebt, wordt alles makkelijker." Hij doelt op het taalonderwijs dat statushouders (mensen met een verblijfsvergunning) standaard krijgen. Maar hij niet.
Taal is alles
Ondertussen wacht de Iraniër gedwee zijn beurt af. Hij studeert graag in de bieb van CODA en spreekt de taal inmiddels. "Leer Nederlands, als je in dit land wilt blijven", is zijn advies. "Want taal is alles. Het maakt het leven makkelijker."
De situatie van Milad is exemplarisch voor hoe veel mensen er op dit moment bij zitten. Zij staan nog los van diegenen die hun papieren al kregen, maar geen plek buiten het azc kunnen vinden.
Mensen blijven langer
Edward Ernst, woordvoerder bij het COA: "We hebben ongeveer 27.000 mensen op 60 locaties. En we redden het steeds maar net. Op dit moment verblijven 7000 statushouders in verschillende asielzoekerscentra in Nederland, omdat er voor hen geen woning is. Het huidige woningtekort treft ook hen. En dus hebben we mensen langer in onze opvanglocaties. Die blijven daardoor vol."
Om die reden wordt zelfs uitgeweken naar vakantieparken, om mensen toch maar een plekje te bieden.
Lees ook: Asielzoekers langer op vakantieparken in Apeldoorn
Alles grijpt in elkaar
Het woningtekort, vertraging bij de IND en een tekort aan ruime opvangcentra grijpen als haken in elkaar en leiden tot blijvende druk op de asielopvang. Zo is het azc waar Milad woont een voormalig kantoorgebouw. De situatie is verre van ideaal, zeker in coronatijd. "We zitten hier met 400 mensen", vertelt Milad. "Dit gebouw is daarom niet zo handig; het is er vaak druk."
Tekst gaat verder onder de foto:
De bedoeling is dat het gebouw wordt ingeruild voor een permanente opvang, eveneens in Apeldoorn. Die biedt op termijn ruimte aan 600 mensen.
Vanwege juridische procedures liep de opening vertraging op. In maart 2021 kan nu gestart worden met de verbouw, waarna de eerste asielzoekers het jaar erop hun intrek kunnen nemen.
Lees ook: Verhuizing azc Apeldoorn wéér uitgesteld: pas over jaar naar nieuwe locatie
Milad op gesprek
In Apeldoorn speelt de huisvestingsproblematiek niet, verzekert wethouder Wim Willems: de gemeente voldoet netjes aan haar plicht om statushouders op te vangen. Maar Apeldoorn is slechts een schakel in een lange keten.
De druk blijft onverminderd hoog. Voor het COA is het wachten tot nieuwe locaties, zoals die in Apeldoorn, beschikbaar komen en het IND weer op stoom is.
Milad hoopt tegen die tijd een plek te hebben gevonden in Nederland. Volgende week mag hij, na ruim twee jaar wachten, op gesprek komen bij het IND.
