Duurzaamheid, het woord dat dagelijks via allerlei kanalen en berichten op ons afkomt. En duurzaam wonen is een onderwerp dat ons allemaal gaat raken, maar welke consequenties heeft dat? Is dit voor de gewone man eigenlijk wel te betalen, of is dit slechts weggelegd voor een kleine elite? Verder speelt natuurlijk de vraag of de middelen niet erger zijn dan de kwaal. Op 20 november kwamen ongeveer 60 Mensen bijeen om hier over te spreken in de Tegenlicht MeetUp055.
Wilco Westrik een van de organisatoren was tevreden: „Het was opnieuw een waardevolle avond die we organiseerden samen met architectuurcentrum Bouwhuis en energiecoöperatie deA. We proberen met de meetup’s een gesprek, of discussie over bepaalde thema’s van onderaf te organiseren. Mensen die zich op een bepaald thema erg betrokken voelen, die zijn eigenlijk altijd wel aanwezig. Dat is heel fijn. Toch hopen we echt dat het een olievlekwerking heeft en dat steeds meer mensen zich aanmelden. Bijvoorbeeld in dit geval waar het ging over het verduurzamen van woningen. Dat gaat ons allemaal raken. Jammer dat woningbouwverenigingen schitterden in afwezigheid. Juist voor hen is hier een rol weggelegd.”
Goede ideeën en gemiste kansen
Waar staan we eigenlijk als het gaat om het duurzaam maken van onze woningen? „Zoals ik zei, met name de mensen met een huurwoning en de woningbouwverenigingen zouden we er bij willen hebben. Juist in wijken met veel huurwoningen is veel te doen bijvoorbeeld omdat de woningen niet goed geïsoleerd zijn. En denk eens aan de aanwezigheid van 80 liter water boilers die op temperatuur gehouden moeten worden. Daar heeft een woningbouwvereniging een rol te spelen. Wat we dan horen is dat mensen die goede ideeën aandragen van de koude kermis thuiskomen. Er wordt niet geluisterd. Wat daarvan de achterliggende gedachte is, kan ik je niet zeggen, maar dit zijn wel gemiste kansen.”
Meedenken in verduurzaming
Hans Menke, manager architectuurcentrum Bouwhuis zegt dat mensen wel willen maar vaak niet weten waar te beginnen: „Er is toch nog veel onwetendheid als het gaat om duurzaam wonen. Moeten ze nu beginnen aan de vloer, of juist aan het dak bijvoorbeeld. Daar ligt een schone taak voor ons, maar ook voor de gemeente en woningbouwcorporaties. Wij willen graag samenwerken. Tijdens de meetup ontstond er wel energie onder de aanwezigen alhoewel er nog veel onzekerheden zijn. Zeker met betrekking tot de kosten. En wij denken dat woningbouwcorporaties veel winst kunnen behalen door samen te werken. Dat is op dit gemeenschappelijke thema nog niet vanzelfsprekend.”
Duurzame koopwoningen
Volgens Wilco is hier ook is nog veel te winnen: „Er zijn mensen die er echt werk van hebben gemaakt en deskundigheid hebben ingeschakeld om hun woning maximaal energieneutraal te maken. Dit is een echte investering, want het terugverdienen gaat met kleine stapjes. De hele duurzaamheidsdiscussie, is lang op een abstract niveau gevoerd. Het was beter geweest als ze toen direct ook hadden gewerkt aan het concretiseren ervan. Nu is er veel tegenstrijdigheid. Als je kijkt naar nieuwbouw, dan doen projectontwikkelaars het minimale om het energielabel-A af te geven. Vaak is dat te weinig om energie neutraal te zijn. Dus de bewoners moeten dan zelf nog veel doen en kosten maken, zoals aanschaf van extra zonnepanelen. Er worden er namelijk te weinig geplaatst en dat heeft ook weer te maken met de welstandscommissie. Daarbij is het bij veel mensen niet bekend of en hoe subsidie te verkrijgen is.”
Wijsheid, realisme en evenwichtigheid
Het is duidelijk dat de weg naar duurzaam wonen met kleine pasjes afgelegd wordt waarbij de vraag is of sneller wel realistisch is, of dat we ijzer met handen willen brengen. De duurzaamheidsdiscussie is lang op een abstract niveau gevoerd. Daar is veel geld, tijd en energie in gaan zitten. De concrete door vertaling naar de dagelijkse praktijk is niet, of onvoldoende gemaakt. Er zijn dus nog veel vragen te beantwoorden. Bijvoorbeeld hoe kunnen eenduidige oplossingsrichtingen gevonden worden waardoor tegenstrijdige besluiten tot het verleden behoren? Hoe worden de kosten zodanig berekend waardoor er geen mensen in de financiële problemen komen? Is het mogelijk de zogenaamde energietransitie meer organisch te laten verlopen? Kennen we de effecten van windmolens en zonnepanelen op mens en natuur op de lange termijn voldoende? Dit vraagt wijsheid, realisme en evenwichtigheid van alle partijen zijn nodig in de energietransitie, anders zou het middel wel eens erger kunnen zijn dan de kwaal.
