Het is donderdagavond 17 januari 2019, voor het eerst dit jaar is er sprake van een lichte winterse kou. In het volkstheater Orpheus loopt het publiek zich warm om te gaan genieten van de good old boy Jan Akkerman die middels de naam van 70 Anniversary Tour vanavond Apeldoorn aandoet. De aloude Rabobankzaal is voor de helft gevuld met trouwe en enthousiaste fans.
Jan Akkerman, 1946, routinier in de muziekwereld, is een tovenaar op de gitaar, ooit uitgeroepen tot beste gitarist ter wereld. In de jaren zeventig van de vorige eeuw scoorde Jan met de progrockband Focus enkele wereldhits, zoals Sylvia en Hocus Pocus.
Vanaf het eerste moment van het concert komt Jan met zijn band goed op gang. Een klanksensatie van zingende gitaren met stuwende drums op de achtergrond geeft mij het gevoel van rust en ontspanning. Ik ga er eens lekker voor zitten en bij het tweede nummer Tranquilizer sluit ik mijn ogen om optimaal te kunnen genieten van de muziek. Mijn hoofd raakt vol met opgewekte, heftige gitaarsolo’s, die worden ondersteund door de enthousiast spelende toetsenist.
In deze orgie van geluid zweef ik weg, raak in dromenland: zie me in het Lagerhuis van het Verenigd Koninkrijk zitten en fluister Theresa May in haar oor dat ze moet volhouden. Ik geef haar een bemoedigend schouderklopje, we glimlachen even. Als de drummer een enorme klap geeft op zijn drumstel, raak ik met een schok wakker om me vervolgens af te vragen waar ik ben….??
Bij het concert van Jan Akkerman dus!! Ik zie een man op het podium staan die met zijn magische handen twee keer drie kwartier het publiek weet te beroeren. Jan is geen man van praatjes, het gaat hem om de muziek, hij wil het publiek trakteren op zijn muzikale begaafdheid, hij wil het publiek een mooie avond meegeven; een avond die in mijn oren nog heel lang zal naklinken. Nou, wat mij betreft, is het geslaagd.
En Theresa May? Ach, ik wens haar alle sterkte toe de komende dagen.
Orpheus, 17 januari 2019; Pedro Waldenaar
