Nu ik zo’n twee-en-een-half jaar in Apeldoorn woon kan ik voorzichtig conclusies gaan trekken. Er zijn aardig wat verschillen tussen Zoetermeer en Apeldoorn (omgeving en taalgebruik, om er maar eens twee te noemen) maar zeer zeker ook overeenkomsten. Het voert te ver hier alles te beschrijven maar waar mijn persoonlijke voorkeur naar uit gaat is dat hier ook behoorlijk wat creatief talent rondloopt. Mensen die gewoon een baan hebben en daarnaast een hobby tot passie verheffen en dat uitdragen. Ik houd daarvan! En wil er graag een drietal benoemen.
Allereerst Bako Sorany, de regisseur van Theater zonder Grens. Met een groep acteurs en actrices weet hij jaarlijks een productie neer te zetten die het publiek zowel verrast als boeit. De stukken worden veelal zelf geschreven of een bestaand stuk krijgt een ‘Bako-bewerking’. Met schijnbaar simpele middelen wordt het publiek vaak op een luchtige manier met de neus op de serieuze feiten gedrukt. Als je een voorstelling verlaat heb je iets om over na te denken. Bako en zijn groep zijn ook vaak van de partij bij culturele evenementen. Daarbij is Bako ook nog eens een charismatische figuur die met zijn manier van mensen aanspreken ontzettend veel voor elkaar krijgt. Ik vind dat knap!
Ten tweede noem ik graag Martijn Koelemeijer. Toen ik afgelopen maart voor een radio-interview bij Cultuurbrunch in Artcafé SamSam zat,verzorgde hij daar de muziek. Ik was direct fan. De vrolijke reggaemuziek liet me swingen op mijn barkruk. Thuis verdiepte ik me wat meer in hem en ontdekte dat hij de leadzanger van de band MONO is. Martijn heeft met verschillende bezettingen gespeeld maar heeft nu een vaste bezetting: Martijn Onder Nieuwe Omstandigheden (MONO). Het klinkt als een mix tussen reggae en een vleugje pop (denk aan Bob Marley en Doe Maar). Lekker dus. De teksten zijn Nederlandstalig, voor 95% geschreven of bedacht door Martijn zelf, makkelijk mee te zingen en vaak uit het leven gegrepen. Het lied ‘Schuilen’ is trouwens geschreven door Judith Veldhuizen, een bekende collegablogster in Apeldoorn; prachtig als talenten ook nog eens samenkomen! De agenda van 2018 staat barstensvol optredens en dit maakt de band duidelijk klaar voor landelijke podia. Op 18 augustus kun je deze sfeervolle band beleven bij SamSam, op 19 augustus in de muziektent in het Oranjepark en op 29 september in Cafeetje van Marja. Aanrader hoor.
Ten slotte wil ik Lucas Vastenhout noemen, een heuse schrijver die al drie boeken op zijn naam heeft staan. In zijn laatste boek ‘Zonnebloem’ staat een verzameling van 27 korte verhalen en het mooie is: ze hebben allemaal een link met Apeldoorn. Lucas heeft namelijk diverse schrijfwedstrijden winnend afgesloten. Zoals de ´Verhalenwedstrijd CODA & dagblad de Stentor´, de aanmoedigingsprijs ‘Proza gemeente Apeldoorn’ en tot twee maal toe een verhaal bij ‘Markant’. Alle verhalen gaan over personages in een spannende dan wel ontroerende fase van hun leven; de lezer wordt op aangename wijze deelgenoot. De schrijfstijl is levendig, gedetailleerd, informatief en met af en toe verrassende wendingen. Je wordt meegezogen in de woede en het verdriet bij het overlijden van zijn tien maanden oude kleinzoon en je kunt onbezorgd lachen om de angstige momenten in de achtbaan. Als je een aantal winnende verhalen schrijft, zou het jammer zijn om er niet meer mensen deelgenoot van te maken; een bundel is dan een logische stap. Vandaar.
Uiteraard heb ik veel meer talentvolle mensen gespot in Apeldoorn (Lionel Kistemaker: een jonge fantastische drummer, Anneke Eggermont: een artistieke schilderes, Joop de Braak: de creatieve likeurmaker van Bottles and Barrels, enz., enz.) maar dan wordt het zo’n langdradig verhaal… Misschien later nog eens een vervolg 
Voorlopig is Apeldoorn positief door de keuring!
