Apeldoorner Maikel van Zeist (26), midden blokkeerder van de kersverse landskampioen Draisma Dynamo, is begonnen aan zijn eerste toernooi met het Nederlands Heren Volleybalteam. Van Zeist mag momenteel proeven van het hoogste volleybalniveau in de wereld tijdens de Volleyball Nations League. Zijn ouders, broer en zus zijn daar maar wat trots op.
Door Quinty Wolters
Volleybalcarriére
Maikel van Zeist is intussen zeker geen onbekende meer in Apeldoorn. Hij begon zijn volleyballoopbaan bij VV Alterno in de wijk de Maten, waarna hij op 16-jarige leeftijd overstapte naar Dynamo. Overigens voor korte duur, want hij was al snel terug op het ‘oude nest’ omdat hij meer speeltijd wilde in de Eredivisie Volleybal. Na slechts één seizoen in het groen verkaste de twee meter lange speler naar Doetinchem, waar hij bij Orion een contract tekende. In 2018 keerde Van Zeist terug bij Draisma Dynamo’s hoofdmacht, waar hij in 2019 de Nationale Beker won en vorige maand zijn eerste Landskampioenschap. De verwachtingen zijn dat Van Zeist komend seizoen een stap zal maken naar het buitenland.
Nederlands Team
Van Zeist herstelde goed, nadat hij in 2020 tijdens de Nationale bekerfinale tegen Amysoft Lycurgus zijn enkel kneusde. Hij speelde een goed seizoen bij Draisma Dynamo en heeft nu een plek op de longlist van het Nederlands Team gehaald. Eind mei dit jaar stapte hij op Apeldoorn Centraal op de trein naar Schiphol, vanwaar hij naar Rimini vloog. Een geweldige ervaring voor het jonge talent. Zijn zus Verena van Zeist had er graag bij willen zijn: ,,Wie wil er nu niet naar Rimini om het team te zien spelen en er gelijk een korte vakantie bij aan te knopen? Lekker de stad en de omgeving leren kennen. Helaas moeten we dat uitstellen.’’
Meereizen
Een reis naar Rimini zat er dan wellicht niet in voor de familie Van Zeist, maar herinneringen zijn er nog genoeg. John van Zeist: ,,We bezoeken veel wedstrijden van Maikel. We vinden het spelletje leuk en omdat Maikel dan speelt is het ‘één en één is twee’. Wat is er nu leuker om, als het kan met het hele gezin, af te reizen naar plaatsen waar we normaliter niet zouden komen. De reis werd vaak uitgestippeld door Teun Zijp waar wij dan bij aansloten. Zo is in de jaren ‘De Fanclub’ ontstaan. Een gezellige club mensen waar plezier voorop staat. London, Lissabon, Tsjechië en laatst Polen. De trip naar Polen was er één om niet te vergeten.’’ De trotse vader blikt terug op het avontuur: ,,Wat een ambiance en wat een supporters. Maikel kreeg van coach Redbad Strikwerda de gelegenheid om zich bij ons aan te sluiten. Wij zijn, de dag dat het team weer vertrok naar Nederland, Auswitsch gaan bezoeken. De dag daarna begon onze terugreis. Of nou ja… De dag daarna…’’, lacht John.
De dynamo (hoe toepasselijk) van de auto begaf het midden op de snelweg. Een heel avontuur volgde voor de familie. ,,De afsleepdienst sprak geen woord Engels of Duits. Ze hebben ons bij een hotel afgeleverd en de auto bij een garage gebracht. ‘Succes!’ werd er gezegd. Dat werden 3 dagen extra in Polen. Daar kon Maikel niet mee akkoord gaan, want die moest zijn trainingen thuis hervatten. Er kwamen 2 vliegtickets zodat hij samen met zijn zus terug kon vliegen.’’
“Wij zijn trots op alle 3 onze kinderen. In welk stadium ze ook zitten en wat ze tot nu toe hebben bereikt. Als gezin zijnde willen we Maikel met alles steunen, hem alle vrijheid geven en zover mogelijk alles doen om het mogelijk te maken zijn doel te behalen.” - Diana van Zeist
Corona
Nog voordat bekend werd dat alle sportscholen dicht zouden gaan had Maikel van Zeist zijn lijntjes al uitgezet vertelt Verena. ,,Hij had het goed voor zichzelf geregeld. Bij zijn grootste supporters kon hij zijn trainingen voortzetten. Helaas moest de garage en delen van de tuin het ontgelden’’, lacht ze. ,,Zijn motivatie om sterker en beter te worden, daar gaat hij voor de volle duizend procent voor!’’ Moeder Diana volgt: ,,Nog geen 2 dagen later was de garage omgebouwd tot sportschool. Iedere dag om stipt negen uur begon hij aan zijn schema. Muziek schalde uit de boxen en de teller op het bord telde weer de cyclus af. Eén dag in de week was er een rustdag. Alles maar dan ook alles moest en moet nog steeds wijken om zijn doel te halen. Geen alcohol, goed eten en voldoende rust. Wie kan er niet trots zijn als je ziet dat je zoon, broer of neef er alles aan doet om zover te komen? Het is prachtig om te zien hoe hij zich heeft ontwikkeld op sociaal, maar ook zeker op sportief gebied. Hij is niet bij de pakken gaan zitten toen Corona om de hoek kwam. Wij zijn trots op alle 3 onze kinderen. In welk stadium ze ook zitten en wat ze tot nu toe hebben bereikt. Als gezin zijnde willen we Maikel met alles steunen, hem alle vrijheid geven en zover mogelijk alles doen om het mogelijk te maken zijn doel te behalen.’’
Broer Christian
Zoals eerder in de tekst al naar voren kwam, begon Maikel zijn volleybalcarrière bij Alterno. Maar hoe kwam dat zo? Nou… Wat zijn broer deed, dat wilde Maikel ook doen, vertelt Christian: ,,Eigenlijk vonden wij alle 3, Verena, Maikel en ik, dezelfde sporten leuk. Eerst moesten de zwemdiploma's worden behaald, maar daarna konden we vrij kiezen. Maikel en ik volgde de zwemlessen op door te gaan voetballen. Daarnaast gingen wij in de leer bij Jaap Smaal en namen we karatelessen. Geweldige tijd hebben we daar gehad. Verena week iets van het pad en ging paardrijden en deed daarnaast aan Judo. Onze instelling was altijd proberen het hoogst haalbare te behalen. Fanatiek dat we waren!” In groep 8 van de basisschool werd Christian gescout bij een schoolvolleybaltoernooi. Hij werd voorgesteld aan Alterno en mocht al snel in de hogere klasse meespelen. ,,Maikel had het snel bekeken, hield het koude voetbalveld voor gezien en kwam ook volleyballen bij Alterno. Hij ontwikkelde zich best goed maar kon zijn draai bij niet echt vinden. Ook Verena ging volleyballen en al snel hebben we allemaal de overstap gemaakt naar SV Dynamo. En zie waar het toe geleid heeft!’’
Christian, die zelf in training was voor Men's Physique Top NL, vervolgt hoe trots hij is op zijn ‘kleine’ broertje: ,,Aan zijn fysieke ontwikkelen van kracht en spiergroei heb ik mijn steentje bijgedragen door hem op de juiste voeding en krachttrainingen te wijzen. Als broer ben ik blij dat ik bij een deel van zijn proces belangrijk ben geweest en dat dit allemaal zó heeft mogen uitpakken is in één woord ‘Geweldig’! Maikel zit op dit moment met het Nederlands Team in Rimini. Daar is hij op eigen kracht, door te vallen, weer op te staan en keihard te werken, gekomen. Daar ben ik als broer super trots op.’’
Naar het buitenland
Alle successen die Maikel van Zeist tot nu toe heeft geboekt, kan leiden naar een mooi buitenlands avontuur. Wat voor avontuur dit worden gaat, is nog niet bekend. Maar dat de familie Van Zeist wedstrijden gaat bezoeken, die kans is groot, volgens John van Zeist: ,,Wij hopen nog veel van dit soort reisjes mee te maken. Is het niet met Dynamo dan wel het bezoeken van Maikel in het buitenland.’’
