Onze 6 leidende principes:
1. de inwoner centraal, gerespecteerd in zijn eigen kracht en verantwoordelijkheid;
2. vraaggericht, dus vanuit meerdere invalshoeken bekeken;
3. integraal werkend, zodat er afstemming plaatsvindt tussen professionals;
4. vanuit de leefwereld van de klant benaderd en dus systeemgericht;
5. veilig;
6. doeltreffend en doelmatig.
Dit was de nota, nu de praktijk (de buitenwereld dus). Hieronder een gevalsbeschrijving:
Man 65 jaar met COPD GOLD III (Patiënten klagen over benauwdheid, vermoeidheid, beperkingen in dagelijkse activiteiten en herhaalde verergeringen die allen een uitwerking hebben op de kwaliteit van leven). Hij houdt van de natuur en toen hij nog gezond was, fietste hij uren door de bossen. Zijn toestand nu, naar eigen zeggen: ‘Ik ben in anderhalf jaar behoorlijk invalide geworden’
Zijn oplossing om uit het ‘huis” isolement te komen: Een elektrische mountainbike.
Echter zijn financiën zijn beperkt, een bijstandsuitkering. Geen probleem ogenschijnlijk, hij gaat naar de Stadsbank voor een lening van € 3000. Hij had al eerder bij de stadbank geleend, en alles netjes – zonder vertragingen – terugbetaald. Maar, die eerdere lening was ‘schuldsanering’ en nu beginnen de problemen, citaat uit een malwisseling: ‘De Stadsbank heeft interne beleidsregels en een daarvan is dat als er een saneringskrediet loopt deze in elk geval 1 jaar afgelost dient te zijn alvorens er weer een nieuwe aanvraag ingediend mag worden’
Nou ja, denk je, regels zijn regels, al ben je het er niet mee eens, en verwonder je er over dat er niet naar de persoonlijke situatie wordt gekeken. Dan maar informeren bij de Wmo met de vraag of hij daar € 3000 kan lenen (!). Nu begint Kafka:
De ‘keukentafel persoon’ heeft maar twee smaken: een scootmobiel of korting op Plus OV.
Maar ja, dat vroeg hij niet
Hij dient een bezwaarschrift in en krijgt een gesprek. Wie zijn aanwezig bij dit gesprek:
Hij zelf natuurlijk, zijn maatschappelijk werker,’ de keukentafelgesprek man”, een jurist en een secretaris. Totaal aantal personen van de gemeente: drie personen, gespreksduur: anderhalf uur.
Resultaat van dit overleg: Geen besluit maar het aanbod van een onafhankelijk medisch onderzoek door een door de gemeente betaalde arts. Natuurlijk mag je Wmo cliënten met een gezonde kritische blik screenen, maar als de cliënt onder behandeling is van twee specialisten, wie wantrouwt men dan?, de cliënt of de specialisten.
Over die elektrische mountainbike, die netjes wordt afbetaald : Voor longpatiënten is het ontzettend goed dat men in beweging blijft, dat verlengd de levensduur.
Even terug naar de nota, pagina drie: ‘Het kernbegrip is inclusie: inwoners van onze gemeente moeten ongeacht hun omstandigheden mee kunnen doen aan het leven in onze stad. Waar nodig bieden wij hulp’ En de twee regels uit de zes leidende principes: ‘ 1. de inwoner centraal, gerespecteerd in zijn eigen kracht en verantwoordelijkheid; 4 vanuit de leefwereld van de klant benaderd en dus systeemgericht’
Over de man met COPD: Hij heeft zich voorgenomen door te gaan tot de Hoge Raad
Geen column met feiten zonder wederhoor:
Hieronder de reactie van verantwoordelijk wethouder Mark Sandman (via zijn woordvoerster)
‘We willen graag met deze inwoner in contact blijven. Misschien kunnen we niet exact de gewenste oplossing bieden, maar we zien wel mogelijkheden voor een alternatief.”
Hierop weer een reactie van mij:
Ik had iets meer verwacht, meer in de zin van het verschil tussen systeem wereld en de buitenwereld, de mogelijkheden en onmogelijkheden tussen beiden. Het antwoord:
Door de aard van het artikel kwam de vraag bij ons wel over als een reactie op de beschreven casus, vandaar ons antwoord. In algemene zin is het zo dat we zoveel mogelijk proberen om naar de persoon in de situatie te kijken. Dat dat niet altijd lukt, of dat de gekozen oplossing niet altijd tot tevredenheid leidt, hoort daar helaas soms bij.
In dit geval zijn we dus zoals gezegd, graag bereid naar alternatieven te zoeken
Tot slot: Ben nu benieuwd of men een oplossing biedt voor de behoeften van een persoon.
Over de foto: Gevangen in regels, om gek van te worden
