‘Everything you see here is original authentic 1960 – 1980’ staat op de website van Vintage Sportswear te lezen. Dit is een initiatief van Caroline Wilms Floet die haar bedrijf PlanC noemt en daar zegt ze lachend over: ,,Niet omdat plan A en B niet lukten hè. Maar ik heet Caroline en ik heb een plan, vandaar PlanC.” Caroline komt uit Leiden en ze verkoopt een bewaard gebleven collectie authentieke en originele sportkleding daterend uit de periode 1960 – 1986.
Maar ze doet meer dan alleen de verkoop. Ze kwam naar Apeldoorn en heeft zich meteen als vrijwilliger ingezet en is sinds vier jaar betrokken bij Omnizorg, bij de moestuin, de wasserette, als wegwijzer, als luisterend oor. Wat beweegt haar? We ontmoeten Caroline in de winkel aan de Stationsstraat waar ze van dinsdag tot en met zaterdag te vinden is: ,,Niet altijd hoor, soms doe ik in de ochtend iets voor Omnizorg en dan gaat de deur even dicht.”
Wat heeft jou ondernemer gemaakt en hoe kwam jij in Apeldoorn terecht?
,,Ik studeerde talen en culturen van Latijns Amerika in Leiden. Daarna gewerkt bij een diamantslijperij in Amsterdam vervolgens werkte ik als consultant bij Ordina. Daar deed ik ook verandermanagement en na een reorganisatie heb ik nog wat andere dingen gedaan. De liefde bracht mij naar Apeldoorn 13 jaar geleden. Ik heb me toen direct aangemeld voor vrijwilligerswerk bij Het Loo en kwam zo in het bestuur van stichting Het Koningsloo en was verantwoordelijke voor de audiogroep. Toevallig maakte iemand mij 4 jaar geleden attent op het project Apeldoorn Draait Door met allerlei Pop-Up-winkels. Dat vond ik leuk en ben daar begonnen de kledingvoorraad van mijn vader te verkopen.”
Vintage is hip, ook in Apeldoorn?
Caroline denkt even na en zegt dan: ,,Het heeft wel even geduurd, maar de belangstelling in Apeldoorn neemt toe. Ik merk dat studenten van de scholen in de omgeving hier graag komen. Bijvoorbeeld de middelbare scholen, maar ook van Wittenborg University en de Hotelschool. Dat is leuk, want het krijgt daardoor een internationaal tintje. Verder de bewoners van Omnizorg, maar ook mensen uit de wijk Berg en Bos en de Parken. Zij komen speciaal voor de kwaliteits second hand pareltjes zoals merken als MarcCain, Escada, of voor de kwaliteit van weleer – zijde, cashmere.”
Met je winkel concept zit je niet direct op een A-locatie. Is dat een probleem?
,,Mensen willen echt het product, de oude collectie. Ik heb daarmee een echte nichemarkt. Dat kan ik zelfs doen vanuit een hutje op de hei. Geïnteresseerden googelen daar ook op. En als ze eenmaal geweest zijn, komen ze makkelijk terug. De oude collectie van mijn vader was het uitgangspunt. Later kwam daar de tweedehands kleding bij. Maar ik vind het ook leuk om vanuit mijn winkel iets te doen voor anderen. Zo zijn hier diverse producten van de Kroondomeinen hier te koop en de producten uit de Oranjefonds moestuin van Omnizorg, hierachter. Daarnaast promoot ik de lekkere gin van JOOPS en twee vintageshops: RePop en Vintage Jewelry. We willen met elkaar dit onbekende, als moeilijk bekendstaande deel van Apeldoorn op de kaart zetten. Nu trekken we voornamelijk klanten van buiten Apeldoorn.”
Inmiddels is PlanC ook een plek waar kunstenaars en fotografen komen:
,,Jazeker, als het kan, help ik jonge kunstenaars voort. Ik doe trouwens ook altijd mee aan de Kunstroute. Dus reuring genoeg.”
Een goede buur is beter dan een verre vriend. Je hebt inmiddels goede contacten met Omnizorg. Hoe kwam dat tot stand?
,,De moestuin is gestart nadat ik hier kwam, dit was een Oranjeproject. Ik ben gewoon mee gaan doen. Inmiddels heb ik goede contacten omdat ik makkelijk contacten leg. Zo maak ik mensen wegwijs en help waar nodig. Het mooiste vind ik als ik verbindingen kan maken. Bijvoorbeeld toen jullie het artikel schreven over de wasserette van Omnizorg. Freddy die dat runt, vertelde mij dat hij opdracht kreeg van de Nederlandse Tennisbond om de was te verzorgen voor het internationale rolstoeltennis toernooi. Hij was zo trots, ik dacht daar moet ik wat mee. Dan pak ik de telefoon en leg de lijntjes. Het is uiteindelijk een leuk artikel geworden en de mensen van de wasserette waren zo blij. Dan ben ik dat ook.”
Waar komt die betrokkenheid vandaan?
Caroline denkt weer even na. ,,Is het goed voorbeeld doet goed volgen? Ik kreeg het ook mee van huis. Niet alleen het ondernemerschap kreeg ik met de paplepel ingegoten, maar ook de vanzelfsprekendheid van iets doen voor anderen. Ook tijdens mijn Ordina-periode was ik betrokken bij de MVO-project, een koffiecoöperatie in Tanzania. Daarna was ik jarenlang de verbinder en kon mensen aan elkaar koppelen. Als mensen echt in verbinding komen, is er zoveel mogelijk. In een wereld die steeds individualistischer wordt, is dat heel belangrijk. Als je niet uitkijkt, leeft iedereen straks in zijn eigen telefoon. Volgens mij komen mensen daar ook langzaamaan wel achter. Laten we met elkaar praten en naar elkaar luisteren. Dan doen we meer dingen samen. Ik weet niet anders. Zou het mijn Katholieke opvoeding zijn?”
Wat is jouw droom kijkend naar de combinatie van ondernemerschap en de maatschappelijke rol die je vervult?
,,Droom….ik wil natuurlijk een goedlopende winkel, maar ik wil ook anderen voorthelpen. Dat kan wat mij betreft heel goed samen. Tijdens Serious Request heb ik spullen geleverd voor het Glazen Huis. Fotografen modellen stylisten en bloggers weten mij nu voorzichtig te vinden. Daar komt soms een leuke samenwerking uit, zoals met Anne Eerdman, een startend fotografe. Zij maakte een aantal leuke reportages en nu heeft ze een stageplek in Dublin. Mooi toch?”
Caroline zit nog vol plannen, maar niet vastomlijnd:
,,Ik heet niet voor niets PlanC. Ik handel vaak intuïtief en kom in actie als het goed voelt en daarbij wil ik graag verbinden en laagdrempelig zijn. Zo heb ik bijvoorbeeld iemand een plek gegeven om haar yogalessen hier te geven. Dat vind ik mooi, mensen helpen in hun kracht te staan. Ik ben wars van labels en hokjes. Mijn winkel mag een open multifunctionele plek zijn waar creativiteit en ideeën kunnen ontstaan en waar we elkaar verder helpen.”
