Een interview met burgemeester Ton Heerts over de impact van het coronavirus op de Apeldoornse samenleving.
Vorige week kondigde de Minister-President strenge maatregelen aan: we bevinden ons nu in een gedeeltelijke lock down. Horeca dicht, niet meer dan 3 mensen op bezoek per dag, strenger handhaven en niet meer in teamverband sporten voor volwassenen. Het zijn enkele van de maatregelen die nu gelden. Allemaal om ervoor te zorgen dat de hoeveelheid besmettingen weer teruglopen en de zorg overeind blijft. Hoe staat het er eigenlijk voor in Apeldoorn? Een aantal vragen aan burgemeester Ton Heerts.
Burgemeester Ton Heerts, hoe ernstig is de situatie in Apeldoorn?
Ik spreek veel mensen en ik merk dat bijna iedereen nu wel iemand kent die besmet is, of is geweest, met het coronavirus. Ook in mijn eigen omgeving. Ik merk dat het hard gaat.
Een direct gevolg van het aantal besmettingen is dat de ziekenhuizen bedden vrij moeten houden voor corona-patiënten. Ook de zorg aan ernstig zieke mensen komt op deze manier in gevaar. Ik wil graag dat iedereen die iets overkomt geholpen kan worden in het ziekenhuis. We moeten er alles aan doen om ervoor te zorgen dat iedereen nog voor een behandeling terecht blijft kunnen in het ziekenhuis.
De maatregelen worden als streng ervaren. Zeker als je het aantal besmettingen in Apeldoorn vergelijkt met andere gemeenten en regio’s. Waarom deze maatregelen?
De maatregelen die nu gelden zijn streng. Ze grijpen hard in onze samenleving in. Iedereen ervaart voor zichzelf de gevolgen. En dat voelt soms echt vervelend.
De zorgen die ik heb voor de Apeldoorners maakt dat ik achter deze strenge maatregelen sta. We zien nu dat het aantal besmettingen wat minder hard oplopen. Maar het aantal is helaas nog steeds veel te hoog. Ook in onze eigen gemeente. We moeten nu echt allemaal samen de zeilen bijzetten om het virus terug te dringen, zodat de zorg het aan blijft kunnen en een volledige lockdown voorkomen kan worden.
De horeca moet nu dicht. In de media kom je soms het beeld tegen dat alles daar fout gaat en iedereen maar wat doet en zich niet aan de maatregelen houdt. Met als gevolg enorme besmettingshaarden. Herkent u dat beeld?
Op een enkele uitzondering na, herken ik dat beeld hier in Apeldoorn totaal niet. Ik snap donders goed dat de horecaondernemers het gevoel hebben dat ze in de hoek zitten waar de klappen vallen. Alsof zij de maatregelen niet serieus nemen en de brandhaarden in onze stad zijn. Ik heb echt met hen te doen. Neem maar van mij aan dat zij de maatregelen uiterst serieus nemen en het goed op orde hebben. Sluiting van de horeca is nodig omdat daar veel mensen samenkomen. Daarom roep ik ook iedereen op: steun onze lokale horeca! Bestel een lekkere maaltijd bij je favoriete lokale café of restaurant.
U zit zelf als burgemeester middenin de beheersing van deze crisis. Heeft u zorgen?
Natuurlijk. Ook ik maak me zorgen. Komt dat vaccin er wel, en wanneer? En ik maak me ook zorgen om diegenen die door de maatregelen alleen en eenzaam thuiszitten, om diegenen die hun baan kwijt zijn geraakt omdat de werkgever de deuren heeft moet sluiten of failliet is gegaan. Ondernemers en werkenden die zich in de schulden werken om te kunnen overleven. Ook over de nog scherpere tweedeling die onze samenleving ontstaat. Daar waar het kan, help elkaar. Winkel zeker bij onze lokale ondernemers, bestel bij jouw favoriete restaurant eten voor thuis en kom gerust nog naar de markt. Maar kom echt alleen, doe een mondkapje op, vermijd drukte, blijf thuis bij klachten en houd je strikt aan alle andere basisregels.
Gaat dit ooit wennen?
We hebben aan de basismaatregelen kunnen wennen. Ze voelen niet zo onwennig meer. Wij weten nou ook waar we het voor doen. Dat we het kunnen. Door ons te houden aan de basisregels kunnen we het aantal besmettingen samen naar beneden krijgen. De situatie in het voorjaar was nieuw voor ons. Het prachtige weer maakte het ons ook nog eens lastig. We verlangden allemaal naar die ‘normale’ zomer. Ik in ieder geval wel. Ik kan me ook heel goed voorstellen dat ook anderen dat gevoel hadden. We hadden die vrijheid ook echt even nodig, denk ik.
Hopelijk kunnen we met vrienden en familie genieten van de feestdagen. Maar… dan wel waakzaam en op gepaste afstand! Alleen zo kunnen wij blijven genieten van de vrijheden die we dan hopelijk hebben. Wachtend op goede medicatie of een vaccin.
En laten we daarbij ook zeker aandacht voor elkaar houden. Kortom: houd vol, houd moed. En vooral, heb elkaar lief.’
