Een pittige uitdaging waar ze geen nee tegen kon zeggen
Een monoloog in combinatie met muziek brengt Hadewych Minis terug op toneel. Het wordt een pittige uitdaging, anderhalf uur solo en zo’n thema. Maar juist daar zegt ze geen nee tegen. Girls & Boys, een hedendaagse antiMedea van Toneelgroep Oostpool, gaat confronteren en doet pijn. Maar roept ook op elkaar en het leven lief te hebben!
Tegendraads
“De beste keuzes die ik maak liggen vaak het minst voor de hand. Groeien doe je door uit je comfortzone te stappen. Dus als iets eng en spannend is, ik ertegenaan hik en weerstand voel, doe ik het vooral wel. Uiteindelijk maakt dat me het meest gelukkig.”
Timing
“Ik was juist zo blij met het pad dat ik bewandel. Mijn eigen productie Minis Plus, die het midden hield tussen stand-up, muziektheater en een popconcert was niet alleen heel leuk om te maken, het vereiste ook dat in mezelf dook, steeds iets nieuws moest proberen. Dat beviel zo goed dat ik dacht: dit is mijn weg, in combinatie met het moederschap. Waarom zou ik nog theater voor anderen maken? Totdat Daria me het script van Girls and Boys stuurde, toen kantelde het dus weer compleet.”
Nachtmerrie
“Het is een aangrijpend stuk. Wat als stand-up en vol humor begint kantelt halverwege en eindigt in een heftig drama. De productie raakt me vanwege het zorgelijke thema geweld tegen vrouwen. Maar ook omdat ik moeder ben, me zo’n beetje in de gelukkigste periode van m’n leven bevind en dit verhaal over verlies van kinderen gaat. De grootste nachtmerrie voor elke moeder. Heel frappant; ik heb net een rol gespeeld in een film waar ik ook een kind verlies. Het kan geen toeval zijn. Dit is zo’n aanbod waarvan je denkt: dit wil ik vooral niet, niet nu! Hier moet ik dan wat mee, van mezelf. Veiligheid achter me laten, het monster in z’n bek kijken en - inmiddels uit ervaring- weten dat ik hier het meest van leer, nóg gelukkiger word. Los van dit alles voelde ik een ongelooflijke klik met Daria, meteen al. Met haar wilde ik graag een voorstelling maken.”
Gekende tekst
“Het is een behoorlijke verantwoordelijkheid, zo’n monoloog. Ik leer alle teksten nu uit mijn hoofd om straks, als de repetities starten, zonder papier aan het werk te gaan. Niets in je handen hebben maakt kwetsbaar maar levert meer focus op. Bovendien werkt het sneller, gekende tekst. Steeds in je papieren duiken vertraagd enorm. Spannend is het wel, houvast aan wat anderen zeggen en daarop inhaken heb ik niet.”
Troost
“Er is nog steeds sprake van veel geweld tegen vrouwen. Ook in Nederland. Het maakt niet uit in welke sociale klasse je zit of wat je afkomst is, het kan iedereen overkomen! Dat is wat Girls & Boys laat zien en daarin zit wat mij betreft de waarde van een voorstelling als deze. Kunst kan mensen troost of inzicht bieden, dingen op een andere manier laten zien. Je kan een thema als geweld tegen vrouwen bespreekbaar maken en slachtoffers laten voelen dat ze niet alleen zijn in hun verdriet of angst. “
Streamer: “Dit is zo’n aanbod waarvan je denkt: dit wil ik vooral niet, niet nu!”
