In ‘De zomer van’ is de redactie van Apeldoorn Direct op zoek naar mooie, boeiende, ontroerende en inspirerende verhalen. Rode draad in deze serie is de vraag: ‘Hoe ziet jouw zomer er uit?’ Wekelijks kijken we mee door de zonnebril van een Apeldoorner en zetten zijn of haar zomer in de schijnwerpers. We trappen af met ‘De zomer van’: Veronique Brink. Een goedlachse blonde krullenbol met het hart op de juiste plaats.
Geboren: 25 april 1984
Verliefd-verloofd-getrouwd: Zwaar verliefd
Meest trots op: In zakelijk opzicht op wat we hebben bereikt met de Boerderij
Privé gezien op de mens die ik door de jaren heen ben geworden
Raakt geïnspireerd door: Mensen die energie geven
Hekel aan: Mensen die achter je rug om over je lullen en eten waarop je moet kauwen
Gek op: Garnalen eten, het liefst met Joost (waar ik zo zwaar verliefd op ben)
Je mag mij ’s nachts wakker maken voor: Een goede vrijpartij en frikandellen (of de combinatie)
Toekomst droom: Eerder een toekomstwens; gezond te mogen blijven
Mijn quote: Droom niet je leven, maar leef je droom
Hoe ziet jouw zomer er uit?
,,Met veel plezier zet ik voor de 9e keer een deel van mijn vakantiedagen in om vrijwillig mijn bijdragen te leveren als hoofdleiding tijdens het KVS, Kindervakantiespel, van ‘De Boerderij Beekbergen’. Ik kan me eigenlijk geen manier indenken om nóg meer voldoening uit mijn zomer te halen. Ja, 9 jaar op rij, dat is al een beste tijd.”
Hoe is het zo gekomen?
,,Nou dat ging inderdaad niet over 1 nacht ijs. Voor deelname aan de club die KVS organiseerde moet je officieel worden voorgedragen. Toen dit 9 jaar geleden door een vriendin van mij gebeurde die destijds hoofdleiding was, ben ik dus eerst bij de club over de tong gegaan. Je moet namelijk wel aan een paar eisen voldoen en van toegevoegde waarde zijn voor de club. Toen de welbekende kogel door de Boerderij was heb ik het eerste jaar als algemene vrijwilliger meegedraaid, dat was een fantastische ervaring. Toen een jaar later diezelfde vriendin afzwaaide en uit haar functie stapte heb ik geen moment getwijfeld en heb ik haar rol overgenomen. Dat doe ik nu, 8 jaar later dus nog.”
En die club vrijwilligers, hoe ziet die er precies uit?
,,Dat is een stabiele club van 20 man-vrouw sterk die jaarlijks wordt verrijkt met wat jonge honden. We vinden het als team belangrijk te investeren in de jeugd. Zij zijn onze toekomst en moeten straks het stokje van ons overnemen als we oud en grijs zijn.”
Waarom haal jij hier je voldoening uit?
,,Ik ga zelf een volle week terug naar het kind in mijzelf. Daarnaast ervaar ik het als een puur genot om die blije koppies te zien, high fives te krijgen en knuffels te ontvangen.”
Zijn er verhalen of kinderen die je een warm gevoel geven als je er aan terug denkt?
,,Zeker zijn die er, veel zelfs! Maar als ik voor mijzelf spreek dan haal ik de grootste voldoening uit die kindjes die een verhaal hebben. Bang zijn, niet goed durven, zich niet snel overgeven of zich nergens thuis voelen. Wanneer ik dan van de ouders van die kindjes na de eerste dag te horen krijg: „Nou Veronique, ik weet niet hoe je het flikt maar mijn zoon-dochter wist tussen de middag niet hoe snel hij zijn/haar boterham op moest eten om weet terug te mogen richting de Boerderij”. Ja, daar krijg ik gewoon kippenvel van.”
Wat zou je doen wanneer je geen vrijwilligerswerk zou doen?
,,Het is gewoon een deel van mij, laat ik dat voorop stellen. Maar als ik dit niet zou doen, dan zou ik mijn bucketlist maar eens gaan afvinken. Landen als Jamaica, Schotland en Ibiza kom je hierop tegen. Of gewoon lekker het beste van beiden. We hebben laatst de eerste vergadering voor 2020 gehad en ja, dan begint het bij mij alweer met de kriebels.”
Hoeveel tijd kost dat nu, zo’n week?
,,De week zelf duurt van zondag tot zondag en de dagen tellen gemiddeld 10 uur. Ter voorbereiding hebben we slechts 2 vergaderingen. Dat klinkt als weinig en dat is het ook. Doordat onze club net een geoliede machine is en er een overdosis positieve energie in iedereen zit kan dat ook gemakkelijk. Ik vind echt het familiegevoel bij onze club. Na afloop van iedere dag evalueren we en na afloop van de week toosten we en kijken we samen terug.”
Wat wil jij de kinderen die meedoen meegeven?
,,Ik wil een weekje met ze back to basic. Weg van tablets, tv en telefoontjes. Samen vies worden en maf doen, 100% zichzelf laten zijn.”
Je komt zelf uit Beekbergen, toch? Heb je zelf ook ooit meegedaan?
,,Haha wat denk je, natuurlijk. Dat was het hoogtepunt van het jaar.”
En wat is aan die periode jouw meest dierbare jeugdherinnering?
,,Huttenbouwen op de donderdag en vervolgens vrijdag een nachtje slapen in je eigen hut. Vervolgens op zaterdagochtend wakker worden na een korte nacht en onder genot van een broodje op de hand toekijken hoe de pallets waarvan je je hut gebouwd had verdwenen op de brandstapel.”
Is er iets uit jouw jeugdherinnering wat jij de kinderen nu ook mee wilt geven?
,,Ik hoop dat ik als leiding en wij als club vrijwilligers van KVS de kinderen net zo’n geborgen, veilig en fijn gevoel geven als dat ik destijds van Carla Timmermans en Kees Heidema heb mogen ervaren.”
Is er dit jaar nog iets anders dan anders?
,,Voor de kinderen niet, het gaat gewoon weer 1 groot feest worden in week 34. Voor mij persoonlijk en de rest van de club geldt dat er een gemis zal zijn. Moeder van oud club lid Kees Heidema is onlangs overleden. Ze woonde aan de aanlooproute naar de Boerderij. Ze genoot jaarlijks van alle drukte naast haar huis. Haar te zien genieten, dat ga ik missen.”
