Misschien had je het grote nieuws al vernomen. Apeldoorn is lid geworden van de ‘Euregio Rijn-Waal’. Vrees niet: we gaan ons niet hernoemen tot Apeldoorn aan de Rijn of zo. De naam moet met een korreltje zout genomen worden. Boxmeer (aan de Maas) is ook lid. En Koblenz, Wiesbaden en Mannheim (allen dicht tegen de Rhein) zijn dan weer geen lid. De naam is leuk, maar de Euregio Rijn-Waal richt zich eigenlijk alleen op het Nederlands Duitse grensgebied waar de Rijn door stroomt.
Denk hierbij aan het grondgebied dat de eerste Germanen in het nog niet bestaande Nederland bezochten toen ze duizenden jaren geleden in hun uitgeholde boomstammen de Rijn afzakten, samen met het gebied waar die Germanen waarschijnlijk vandaan kwamen.
De eerst initiatieven voor deze samenwerking stammen al uit de jaren 60 van de vorige eeuw, maar de naam “Euregio” is pas in de jaren 90 ontstaan, omdat alles met “eur” of “euro” toen enorm sexy klonk waarschijnlijk. En nu horen wij erbij!! Wat voor ons groot nieuws is, maar op de site van de Euregio (https://www.euregio.org) niet als vermeldenswaardig wordt geacht.
Toen ik echter op de (ook in het Nederlands te lezen) site zag staan dat ze ook meedoen aan KISS ME was mijn interesse helemaal gewekt.
Bij het verder bestuderen van deze grensoverschrijdende samenwerking, liep ik toch we tegen mijn eigen grenzen aan. Persoonlijk ben ik namelijk altijd ook erg geïnteresseerd in de financiële huishouding van zo’n organisatie. Deze stukken staan keurig op de site, maar zijn wel allemaal in het Duits. En zinnen als “Forderungen und sonstige Vermögensgegenstände sind grundsätzlich zum Nennwert bewertet. Soweit notwendig, wird risikobehafteten Posten durch Bildung angemessener Einzelwertberichtigung bzw. Abschreibung auf einen niedrigeren Wert Rechnung getragen.“ wil ik graag voor waar aannemen. Maar met drie jaar middelbare school Duits en een paar vakanties in onder meer Biedenkopf en Heidelberg (beide geen lid van de Euregio) zal ik het ook maar gewoon voor waar moeten aannemen. Want begrijpen doe ik het niet.
En dat geeft meteen aan waarom ik wel blij ben met dit soort samenwerkingen. Hoewel we politiek steeds meer in hokjes en grenzen denken, kunnen we geen problemen oplossen door binnen deze grenzen te blijven. We kunnen meer bereiken door samen te werken met onze buren. Ook als deze buren soms gewoonten, tradities of een taal hebben die we niet meteen begrijpen. De Euregio biedt wederom een kans om de drempels voor samenwerking weg te nemen. Al moet ikzelf misschien ’s beginnen met een LOI-cursus.
