Vroeger was alles beter. Nou ja; ik was een stuk jonger en dat was een stuk beter. Wat vroeger ook beter was was dat we niet zoveel gezever aan ons hoofd hadden. We lazen één krant en keken naar twee televisie zenders. Nee we kozen er één want zappen was er nog niet bij. En wat we daar zagen en lazen was waar. Eén keer in de vier jaar verplicht naar de stembus want er heerste nog stemplicht. Nederlanders houden niet van “plicht” dus kwam er stemrecht. Of dat nou zo verstandig was?
Ik ben nog nooit ergens geweest of iemand had wel wat te mopperen. Er was weer eens iets te duur, de zorg was niet goed, een politieagent had een flauwekul-bekeuring uitgeschreven, de marktkoopman verdient te weinig en zijn standplaats is te duur, de werkdruk op scholen is te hoog en de ambulance was te laat. Vijf keer in de vier jaar kunnen we meepraten door te stemmen. Eén keer Europees, één keer landelijk, één keer provincie, één keer waterschap en één keer gemeente. Dat is niet voldoende vinden sommige mensen. Ze willen referenda en weer anderen oefenen invloed uit door te schreeuwen en met doodsbedreigingen op de sociale media. Schijnbaar denken die laatsten dat je zin doordrijven ook bij democratie hoort.
Maar er kan meer tegenwoordig. Partijen zijn online en lezen de reacties op bijvoorbeeld Facebook en reageren daar weer op. Ook kan je de raadvergaderingen of de tweede kamer online volgen. Uit ervaring weet ik dat je best wel veel invloed uit kan oefenen via het internet zolang je maar normaal doet natuurlijk. Zelf word ik er erg verdrietig van als zo’n bedreiging resultaat sorteert zelfs als ik achter dat resultaat sta. Dat is geen democratie!
Democratie en de bijbehorende vrijheden is een groot goed. Iets wat je niet zomaar ergens kan planten maar waar decennia aan gewerkt is. Waar mensen in staat moeten zijn hun verlies te nemen zonder gelijk bommen te gaan gooien of ermee te dreigen. Ook leren omgaan met je vrijheden is een vereiste waar je in een democratische rechtsstaat mee moet leren omgaan.
Vroeger waren medewerkers gewoon lijfeigenen van de leenheer die kasteel en landerijen geleend had van de mensen boven hem (de adel). De lijfeigenen waren dus gewoon slaven en niemand vond dat raar. Na de industriële revolutie (de uitvinding van de stoom machine) begon dat langzaam te veranderen omdat mensen zich in de fabrieken konden verenigen. Grote groepen mensen hebben meer macht dan de fabriekseigenaren. Heel langzaam kregen mensen het beter, meer vrijheden, vakantie’s, stemrecht en betere arbeidsvoorwaarden. Dat ging niet eenvoudig. Hiervoor werd gestaakt en dat ging minder zachtzinnig dan heden te dagen. Gezinnen werden uiteengerukt en er vielen vele doden voordat we waren waar we nu zijn. Het is alleen al een schoffering tegenover deze mensen om niet naar de stembus te gaan en gebruik te maken van de rechten die door hen zijn bevochten.
In het verleden waren het de lager (praktisch of niet) opgeleide mensen die zich verenigde in vakbonden en zo hun eisen kracht bij zetten. Tegenwoordig zijn het dezelfde mensen die niet naar de stembus gaan en zeker niet als het regent of zo. Veel van hun verworvenheden zijn op deze manier weer verloren gegaan, belastingen (bijvoorbeeld b.t.w.) weer verhoogd, bejaardencentra afgebroken en fors en steeds forser bezuinigd op welzijn. Wel vette subsidies op bijvoorbeeld een nieuwe Tesla die geen werknemer betalen kan en belasting voordelen voor grote bedrijven.
En misschien is het argument dat er in Den Haag alleen maar leugenaars en zakkenvullers zitten maar dat komt dan wel omdat die integere goed bedoelende mensen dus niet gekozen zijn door de thuisblijvers en degenen die voor het populisme zijn gegaan. Het is dus naar ik hoop geen schreeuw in de ruimte: kom de volgende keer naar de stembus en kom voor jezelf op.
